کاوش موضوع آسیت

آسیت (به انگلیسی: Ascites) یا آب‌آوردگی شکم به تجمع مایع در حفره صفاقی گفته می‌شود. از نظر بالینی وقتی آسیت قابل تشخیص است که حجم مایع بیش از ۵۰۰ سی سی باشد. آب‌آوردگی شکم دلایل گوناگونی از جمله بیماری‌های کبدی مانند سیروز و متاستاز و سرطان‌های گوارشی و نیز مسدود شدن سیاهرگ کبدی در نشانگان باد-کیاری می‌تواند داشته باشد. تشخیص دقیق به وسیلهٔ پاراسنتز و آزمایش خون و نیز با ماتیته جابجا شونده در دَق و سونوگرافی قابل انجام است. گرادیان بالای آلبومین نشان‌دهنده افزایش فشار سیاهرگ باب کبدی (ورید باب) است. درمان اولیه با محدودیت سدیم در غذا، محدودیت مایعات، داروهای ادرارآور مانند اسپیرونولاکتون و فوروزماید است. در آب‌آوردگی مقاوم گاه به تخلیه مکرر آب‌آوردگی یا ایجاد شانت داخل صفاقی و آناستوموز سیاهرگ باب به ورید اجوف تحتانی می‌پردازند. در کشورهای توسعه یافته، شایع‌ترین علت، سیروز کبدی است. علل دیگر عبارتند از: سرطان، نارسایی قلبی، سل، پانکراتیت و انسداد ورید کبدی. در سیروز، مکانیزم پایه، فشار خون بالا در سیستم پورتال و اختلال در عملکرد عروق خونی است. تشخیص معمولاً بر اساس معاینه همراه با سونوگرافی یا CT اسکن می‌شود.... بیشتر در ویکی پدیا